Ik word 41, maar ik voel niet de behoefte om te vieren. Onze generatie raakt de tijd kwijt om het vrije Internet te redden dat door onze vaders voor ons is gebouwd. Wat ooit de belofte was van de vrije uitwisseling van informatie, wordt omgevormd tot het ultieme controle-instrument. Eens vrije landen voeren dystopische maatregelen in zoals digitale ID's (VK), online leeftijdscontroles (Australië) en massascanning van privéberichten (EU). Duitsland vervolgt iedereen die het waagt om ambtenaren op het Internet te bekritiseren. Het VK zet duizenden mensen gevangen voor hun tweets. Frankrijk onderzoekt crimineel tech-leiders die vrijheid en privacy verdedigen. Een donkere, dystopische wereld nadert snel — terwijl we slapen. Onze generatie loopt het risico om in de geschiedenis te worden herinnerd als de laatste die vrijheden had — en deze liet afnemen. We zijn gevoed met een leugen. We zijn doen geloven dat de grootste strijd van onze generatie is om alles wat onze voorouders ons hebben nagelaten te vernietigen: traditie, privacy, soevereiniteit, de vrije markt en vrije meningsuiting. Door de erfenis van onze voorouders te verraden, hebben we onszelf op een pad naar zelfvernietiging gezet — moreel, intellectueel, economisch en uiteindelijk biologisch. Dus nee, ik ga vandaag niet vieren. Ik raak de tijd kwijt. WIJ raken de tijd kwijt.